Eg høyrde dette diktet på P1 i radioen i dag og fekk lyst å dele det vidare.
Nå er det lenge sidan eg hadde ein femåring i hus, men det er mange minne som dukkar opp når eg leitar fram adventskrans og lys, og stjerner og sjuarma-lysestake til vindauga...
Adventsdikt til eit femårs barn
Tone Ringen
Førjuls tid trør enno stilt i dørene her heime.
Eg hentar fram frå skuff og skap dei same tinga,
år for år.
Så vart eg kan tar eg ei lita hand i mi og leier
små tankar til eit ukjent land,
der kvardagsrøynda teier.
For det er Stillas veker no, når mørkret,
mjukt og tett,
gjev alt av ljos ein undrings glans
av von og draum og lengt.
Du vesle son, det eg ber fram til minnet ditt nett no
skal vekse til ei handlings tru
når du vert mann, ein gong.
Ingen skal få øyde desse dagane, dei få.
Året har så mange veker, der vi ikkje rår.
Som eit ljosskip sigler huset, stilt og lett som snø.
Vi to helgar no ei soge,
sidan vel du sjølv.
7 kommentarer:
Det er godt å ha unger i hus som ennå har en forundring og forventning. At vi bryter litt ut av hverdagen og prøver å være litt mer tilstede for hverandre. Ha en fin kveld!
Vakkert og til ettertanke--.Hilsen Toril A.
Jeg har en 5-åring i hus jeg. Den siste, for å si det på den måten... de vokser så fort til.
Takk for fine tanker. Ha en fortsatt fin adventskveld.
Verkligen fin dikt!
Värmande kram sänder jag till dig!
Vi har -20 gr. här nu ... brrr!
Så usigelig vakkert. Tusen takk for at du delte det med deg. Ønsker deg en fin adventstid:)
så fin liten dikt
kram Jeanette
Hei.Kjempe fint dikt.Ord til ettertanke.Elsker dikt og nydelige ord.Ønsker deg en riktig fin uke videre.Klem fra Bodil.
Legg inn en kommentar