Boat trip. / Båttur.

A few photos from my boat trip on Sunday. The photos are from a fjord called Yrkjesfjorden. / Nokre få bilde frå båtturen på sundag. (Eg var så uheldig at batteriet på kamera flata ut tidleg på turen derfor har eg berre desse.) Eg, mannen min og mor var med søster mi og mannen på tur til Yrkjesfjorden. Mor trødde sine barnesko (tresko om vinteren og berrføtt om sommaren) på eit lite bruk nesten heilt inne ved botnen på denne fjorden. Yrkjesfjorden er ein av to fjordar i Noreg som går inn rett mot vest, dette gjer at fjorden har vore svært fiskerik. Fisken trur han er på veg ut mot havet medan han eigentleg endar opp inni fjordbotnen. På dette første bilde ser me inn fjorden. Plassen mor kjem ifrå er no utan hus og det er også skote bort ein del av strandlinja så der er ingenting igjen. Ho budde på eit veglaust lite bruk og vaks opp i små kår. Då ho og dei seks søskena skulle på skulen måtte dei ro over fjorden og så gå eit stykke. Då dei var små rodde faren dei over, men dei var ikkje store før dei rodde sjølve. Om vinteren gjekk dei over isen. Verre var det før isen var sterk nok om hausten og når det begynte å tine om våren, då måtte dei roast over lenger ute i fjorden og så gå ein lang veg gjennom utmarka til skulen. På dei neste tre bilda ser me garden Stråtveit, her var mor i teneste i ungdommen. Ho var hushjelp og arbeidde også på garden. Her er det svært brattlendt så det var hardt arbeid. Då mor hadde fri rodde ho heim, -og tilbake når frihelga var over. Ein blei sterk i beina av å gå opp og ned her og sterk i armane av å ro. Ho lika seg veldig godt her, trass i at det var tungt arbeid, fordi folka ho arbeidde for var så kjekke og trivelege. I dag har garden fått veg og jorda er planta til med skog. Her er ingen fastbuande, men huset blir brukt som feriebustad. Då mor kom heim her seint om kveldane etter at det mørkna var ho ofte fælen då ho skulle gå opp bakkane her. Det stod ei utløe med ein open svart glugge og "såg" på henne. Hubro og kattugle var ute og ropa i natta, men det nytta ikkje å springe i dei bratte bakkane.

Eg synest at slike gamle naust er så vakre. Det er som om dei står her og fortel si historie om tider som var eingong. Sjøen har fått "sommarfarge". Mellom bakkar og berg ut med havet heve nordmannen fenge sin heim,

der han sjølv heve tuftene graveog sett sjølv sine hus oppå deim.

Han såg ut på dei steinute strender; det var ingen som der hadde bygt.

"Lat oss rydja og byggja oss grender, og så eiga me rydningen trygt.

"Han såg ut på det bårute havet; der var ruskut å leggja ut på,

men der leikade fisk ned i kavet, og den leiken, den ville han sjå.

Og når liene grønkar som hagar,når det laver av blomar på strå,

og når netter er ljose som dagar, kan han ingen stad venare sjå.