Det me vanlegvis hastar forbi.

Er der så noko liv i naturen nå når snøen akkurat har trekt seg tilbake og blottlagt brun lyng og visna gulbleikt gras frå i fjor?

Er det noko anna å finne enn innskrumpa "rosiner" som fuglane ikkje har sett syn på trass i ein streng vinter. Ein kan jo alltids telje årringar på kubbane i ein vedstabel eller studere kongler frå ifjor. Kanskje det er meir å finne nede på bakkenivå? Nede på kne og med "macrobrillene" på opnar ei ny verd seg for oss. Ein må berre kome nært innpå. Er dette nær nok? Ikkje det? Her nede veks det me vanlegvis hastar forbi. Vakker mose i naturen sine eigne hamoniske fargar. Mosen er slett ikkje berre mosegrøn, Han kan også vere frisk klargrøn, som denne bjørnemosen, eller gulbrun som her. Det fins også mose i gultonar og raudt. Lav fann me også i mange ulike variantar og fargar. Her er sjøgrønn begerlav. Eg er ikkje så stø på lavartar, men ser at den på bildet under må vere ein nær slekning av kvitkrull. Dette trur eg er ein variant av neverlav. På kvistar og også direkte på stein og berg lever ulike artar av skorpelav. Lav er sårbar for luftforurensing og fleire lavartar er utdøydde som følgje av dette dei seinare åra. I neste innlegg ser eg på skorpelav på stein, og kvistlav. Finn du det interessant så kikk innom :)